.png)
Helmuth Karl Bernhard von Moltke był pruskim feldmarszałkiem, twórcą nowoczesnej strategii wojskowej. W dawnym Schreiberhau jego pamięci poświęcono kilka niezwykle interesujących obiektów architektonicznych. Co z nich zostało ?
Moltke urodził się w Parchimiu, w Meklemburgii, jako syn duńskiego generała Friedricha Philippa Victora von Moltkego. Karierę w pruskiej armii rozpoczął w 1822 jako porucznik. Od 1848 służył w Sztabie Generalnym, w 10. lat później zostając jego szefem.
Zaplanował i skutecznie przeprowadził kampanie wojenne przeciwko Danii (1864), Austrii (1866) i Francji (1870 – 71), co doprowadziło do powstania Cesarstwa Niemieckiego. Był wybitnym strategiem i autorem szeregu prac z dziedziny wojskowości.
Moltke uznawany jest za twórcę nowoczesnej operacji wojskowej. Udało mu się pogodzić trzy zasadnicze czynniki operacyjne: siły, czas i obszar. Zasadą jego było uderzać na główne siły przeciwnika na jego terytorium i bić je w rozstrzygających spotkaniach. Po wojnie prusko – francuskiej (1870–71) stał się bohaterem narodowym. Ponad 50 pomników Moltkego powstało w Niemczech w XIX i na początku XX wieku; niektóre zostały zniszczone podczas II wojny światowej i później, wiele pozostało do dziś.
Jeden z pomników Moltkego stanął w Szklarskiej Porębie Dolnej, powyżej stacji kolejowej. Moltkefels, czyli dosłownie „Kamień Moltkego”. Pomnik wzniesiony na wysokości 685 m.n.p.m. w 1896 roku. Do dnia dzisiejszego nie zachowały się już jego najważniejsze części, poza kamiennym obramowaniem.
Tuż obok znajdowało się schronisko „Moltkefelsbaude” – powstałe z przekształcenia gospody z prawem wyszynku. Miało 12 miejsc noclegowych. Wyżej postawiono wieżę widokową i drugi większy budynek schroniska. Oba budynki działały jako jedna całość. W dolnym budynku zlikwidowano noclegi, a w górnym nie było bufetu tylko miejsca noclegowe, których w szczytowym okresie było około 50. Schronisko działało do 1945 roku.
Z końcem lat czterdziestych w budynku otwarto Dom Kolonijny „Grunwald”, który funkcjonował do połowy lat 60 ubiegłego wieku. Obsuwanie się ściany zewnętrznej budynku sprawiło, że został on zamknięty i wyłączony z użytkowania. W 1969 roku, pozostawiony bez opieki górny obiekt został podpalony i po pożarze całkowicie rozebrany. Rok później rozebrano także stojący niżej mniejszy budynek. Dziś jedynym śladem dawnej świetności jest ledwie zarysowana w terenie podmurówka i resztki gruzowiska. Miejsce to jednak jest przez mieszkańców Szklarskiej Poręby Dolnej wciąż określane mianem Grunwaldu. Bywa też odwiedzane przez poszukiwaczy pamiątek z przeszłości. Wciąż jeszcze można tu znaleźć resztki oryginalnej zastawy stołowej i wyposażenia gospody.
Z wybudowanej przed wojną wieży widokowej, wzniesionej powyżej schroniska, roztaczał się piękny widok szczególnie na Śnieżne Kotły i Kotlinę Jeleniogórską. Wieża ta także została po wojnie rozebrana. Obecnie czynione są starania aby odbudować tutaj punkt widokowy. Miejsce jest objęte projektem „Wieże widokowe, punkty widokowe i trasy turystyczne w przygranicznych górach”, na którego realizację miasto otrzymało unijne dofinansowanie.
Imieniem Moltkego nazwano ponadto tunel kolejowy przed Szklarską Poręba Dolną oraz znajdujący się nieopodal wąwóz w sztucznym przekopie, przez który przebiega linia kolejowa w stronę Szklarskiej Poręby Górnej. Również szpital Izer-Med nosił przed wojną nazwę Heilstätten Moltkefels. Mierzący wraz z przybudówkami 110 metrów obiekt, był swego czasu najdłuższym budynkiem w Szklarskiej Porębie. Natomiast ulica Sanatoryjna przy której znajduje się szpital nosiła nazwę Moltkestrasse.
teksty źródłowe :
Architektura schronisk górskich w Sudetach - J. Suchodolski
„Sudeckie schroniska turystyczne” część I „Góry i Pogórze Izerskie” - B. Kopiec
© Zakątek Moltkego - Zapomniana historia Szklarskiej Poręby
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie