Jubileusz Krystyny Trylańskiej

Modelka Wlastimila Hofmana, sympatyczna "Panna Krysia" z piosenki Wojciecha Młynarskiego skończyła 90. lat.

O pięknym jubileuszu Pani Krystyny Trylańskiej - Maćkówki pamiętały oczywiście miejskie władze. Z tej okazji odbyła się w Urzędzie Miejskim kameralna i wielce sentymentalna uroczystość.

Do Szklarskiej Poręby przybyła 1 lutego 1951 r. z Łodzi z nakazem pracy w FWP. Już za pierwszą pensję kupiła używane poniemieckie narty na paski i buty na „klapę”. Na pierwszą wycieczkę do Wodospadu Szklarki prowadzili ją wczasowicze, wspomina ze śmiechem Pani Krystyna. Zapytałam tylko, w którą stronę trzeba iść, a informacje przeczytałam na ulotce.

Szybko została ulubioną modelką Wlastimira Hofmana. Obrazów, które mieszkający w Szklarskiej Porębie artysta, namalował z jej udziałem nie potrafi nawet policzyć. Z uśmiechem wspomina obraz na-malowany przez Hofmana, nad którym pozowała pod Wielką Krokwią w Zakopanem. To już było na mecie, po biegu, kiedy ja tak stanęłam fotograf zrobił zdjęcie. Na dowód tego pokazałam, że ja byłam w Zakopanym i wtedy profesor (jak wszyscy mówili o Hofmanie) mówi „o ja tam byłem, na tej trybunie siedziałem” i tak właśnie obraz ten powstał i nazywał się „Przed startem”, a to było po starcie.

Piękna Krysia, była też inspiracją dla Wojciecha Młynarskiego, który goszcząc w Karkonoszach napisał popularny w PRL szlagier „Jesteśmy na wczasach”. Przystojny pan Waldek, uwodził w nim sympatyczną pannę Krysię. Tak jak i ona był przewodnikiem i instruktorem kulturalno-oświatowym w Karpaczu, gdzie krótko także pracowała Krystyna Trylańska.
- Prowadziłam wieczorki zapoznawcze i pożegnalne na turnusach. Ludzie tańczyli. Początkowo nawet nie wiedziałam, że zostałam bohaterką tej piosenki. Dopiero później to się okazało – wspomina. - Z Waldkiem (Waldemarem Pawluszkiem - przyp.red.) znałam się bardzo dobrze, ale nie łączyła nas żadna bliższa zażyłość – zastrzega z uśmiechem.

Pod koniec lat 50. wyjechała nad morze. Ciekawostką jest to, że Pani Krystyna wszędzie zabierała ze sobą narty i obrazy Hoffmana.Wyjechałam z jednym narzeczonym, wróciłam z drugim. – Scenariusz do filmu – śmieje się Pani Krystyna.Wróciła do Szklarskiej Poręby, w 1961 r. została Przewodnikiem Gór-skim Sudeckim klasy II, była jedną z pierwszych kobiet w tym zawodzie. Wtedy jeździło się na wycieczki ciężarówkami na tzw. „pace”, a nie autokarami jak dziś.

Uprawnienia przewodnika sudeckiego zdobyła w 1961 roku. – Zwlekałam z tym, bo nie bardzo interesowały mnie zagadnienia polityczne, a wówczas taki przedmiot był na egzaminie przewodnickim obowiązkowy – tłumaczy. - W PRL zadaniem przewodników było też przekazywanie wczasowiczom informacji o osiągnięciach władzy ludowej. Powtarzano im: „jesteście pracownikami politycznymi”. Trzeba było ważyć każde słowo. Jeden z przewodników został zwolniony, gdy opowiedział dowcip o partii. Miał pecha, bo akurat oprowadzał wycieczkę członków komitetów wojewódzkich. Góry nie były też tak dostępne, jak dziś. W latach 50. Wojska Ochrony Pogranicza kontrolo-wały całą strefę nad-graniczną. Wejście na Szrenicę lub Śnieżkę wiązało się ze sporządzeniem listy uczestników wycieczki. Przy szlabanie odbierano im dowody osobiste i wydawano specjalne żetony.  Nie daj Bóg, jak ktoś go zgubił. Były straszne problemy, wyjaśnianie, przesłuchania. Informowano zakład pracy – wspomina pani Krystyna.

Pani Krysia dziś zadziwia doskonałą pamięcią, a jej opowieści słuchać można godzinami. Taj barwne i fascynujące było jej życie :

Jako 12-latka w ślad za rodzicami trafiłam na cztery lata na przymusowych robotach w Niemczech. Pracowałam w fabryce zajmującej się obróbką drewna. Myłam probówki z laboratorium, wynosiłam odpady, czasem stałam na czatach. Wiedziałam, że w baraku ojciec wraz z innymi robotnikami planują coś ważnego. Miałam dać znać, gdy będzie się zbliżać strażnik – wspomina.

Pani Krystyna jest jedną z bardziej znanych w Szklarskiej Porębie postaci. jeszcze kilka lat temu,  oprowadzała wycieczki i udzielała lekcji narciarstwa. Ze względu na odmawiające posłuszeństwa kolana (przypadłość narciarska) musiała zrezygnować z tak intensywnej aktywności. Lecz nadal udziela się społecznie i towarzysko, swą osobą uświetnia ważniejsze miejskie imprezy i  opiekuje się grobem Wlastimila Hofmana. 

Elokwentna i zawsze elegancka: Gdy przewróciła się na stoku, zawsze musiała poprawić chociaż włosy - opowiadał przed laty Pan Jurek, trener Pani Krystyny. 

Jubileusz Krystyny Trylańskiej