.png)
Lokalna Organizacja Turystyczna zorganizowała spotkanie z Profesorem Tomaszem Przerwą z Zakładu Historii Śląska Uniwersytetu Wrocławskiego, poświęcone odkrywaniu tajemnic Drogi Sudeckiej.
Badania poświęcone „Drogom Hitlera” koncentrują się na budowie nowoczesnych autostrad, które były sztandarowym produktem drogowej rewolucji lat 30. XX w. O Niemieckiej Drodze Alpejskiej i o jej śląskim odpowiedniku – Drodze Sudeckiej – pisze się daleko mniej. Wystarczy wspomnieć, że słynnej Drodze Sudeckiej niemal powszechnie przypisuje się podtekst militarny (strategiczny), a dyskusję zamyka się retorycznym pytaniem, kto uwierzy w turystyczną drogę widokową budowaną przez nazistów?
Profesor Tomasz Przerwa stawia śmiałe tezy ale jednocześnie gruntownie udokumentowane i wyposażone w imponującą wiedzę historyczną i znajomość tematu.
W projekcie trasa przygotowywana przez Niemców miała spiąć całe Sudety. Jednak do końca drugiej wojny światowej powstały tylko dwa odcinki tej atrakcyjnej widokowo trasy. Pierwszy pomiędzy Świeradowem i Szklarską Porębą ze słynnym Zakrętem Śmierci, drugi pomiędzy Międzylesiem i przełęczą Polskie Wrota. Zdaniem Tomasza Przerwy militarne przeznaczenie tej drogi to mit. Do takich wniosków doszedł po przestudiowaniu niemieckich archiwów.
Droga Sudecka (Sudetenstraße) to przede wszystkim efekt postępów motoryzacji ówczesnych czasów. Pod koniec lat dwudziestych XX wieku monopol transportu kolejowego dobiegał końca. Motoryzacja stała się modą i wyznacznikiem trendów nowoczesności lat trzydziestych.
Budowa tej "górskiej autostrady" miała przede wszystkim usprawnić transport drogowy, jednocześnie wypromować turystyczne (widokowe) walory regionu, ograniczyć bezrobocie i wykazać potęgę III Rzeszy. Zaprojektowany przebieg trasy nijak się miał do szlaków wojskowych, ważniejszych obiektów militarnych czy kierunków potencjalnej ofensywy. Góry dla sił zbrojnych stanowią po prostu przeszkodę, którą najlepiej pokonać szybko, przecinając pasmo. Armie raczej nie jeżdżą wzdłuż gór.
Opisywany odcinek Drogi Sudeckiej zbudowano jednak w taki sposób, aby można go było szybko przerwać utrudniając, bądź uniemożliwiając ruch obcych wojsk. Przykładem urządzeń inżynieryjnych, przeznaczonych do tego celu są powszechnie znane komory minerskie pod Zakręcie Śmierci i pobliskie pomieszczenie obsługi.
# Tajemnice Drogi Sudeckiej
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze opinie